W odniesieniu do kwestii łupów wojennych Szwecja zajmuje zdecydowane stanowisko, podobne zresztą do praktyki stosowanej przez wiele państw. Zgodnie z tym stanowiskiem rząd szwedzki nie planuje zwrotu dóbr kultury wywiezionych z Polski w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi w XVII wieku.
Postanowienia często przywoływanej konwencji UNIDROIT o skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dobrach kultury dotyczą roszczeń nie starszych niż 50 lat, wobec czego nie mogą odnosić się do dóbr z okresu tzw. „potopu szwedzkiego”, który miał miejsce niemal 400 lat temu. Najwłaściwszą w naszym przekonaniu drogą są zatem rozmowy z poszczególnymi muzeami, dotyczące depozytu lub wypożyczenia dóbr z tego okresu.
Szwedzkie muzea, działając zgodnie z nowoczesną, międzynarodową praktyką, aktywnie dążą do nawiązywania współpracy i ułatwiania udostępniania eksponatów między krajami w formie depozytów i wypożyczeń. Nie istnieją żadne ograniczenia odnoszące się do nawiązywania kontaktów z poszczególnymi placówkami i prowadzenia rozmów na ten temat.
Więcej informacji można znaleźć na stronch Szwedzkiej Rady ds. Dziedzictwa Narodowego.
