Laureaci konkursu "Jak mogę zmieniać świat na lepsze?" - Janek Tański
03 sty 2021
Oto kolejny tekst z cyklu prac nagrodzonych w konkursie "Jak mogę zmieniać świat na lepsze?", inspirowanym postacią Raoula Wallenberga. Dziś prezentujemy pracę Janka Tańskiego, wyróżnioną przez jury w kategorii wiekowej 9-13 lat. Kolejne wyróżnione teksty będziemy publikować w najbliższych dniach.
Janek Tański
"Zmieniam na lepsze świat mojej Babci, Janek Tański, 10 lat
Mam na imię Janek i mam 10 lat. Mieszkam na wsi w Chotomowie w domu, z rodzicami. Opowiem o tym, jak próbuję zmieniać świat na lepsze. To będzie historia o mojej Babci. Moja Babcia ma na imię Irena i w czerwcu będzie miała osiemdziesiąte piąte urodziny. Jeszcze trzy lata temu Babcia mieszkała u siebie i była zupełnie samodzielna. W swoim domu miała wypadek i po długim pobycie w szpitalu karetka przywiozła ją do nas. Babcia zamieszkała u nas na stałe. Ta sytuacja zmieniła nasze i Babci życie na co dzień. Po złamaniach Babcia bardzo słabo chodzi. W prawie każdej sprawie potrzebowała i potrzebuje naszego wsparcia. Na co dzień Babcia leży w łóżku i jest jej z tym trudno i smutno. Wyobraźcie sobie, jak to jest, kiedy nic nie możecie zrobić! Że nie możecie podejść do półki z książkami, do kuchni, pójść do sklepu, na koncert – ani nawet na górę, na inne piętro, po schodach! To bardzo trudne, prawda?
Prawie codziennie po lekcjach spędzam z Babcią czas. Z tatą codziennie rano kupuję gazetę i ciastka. Co jakiś czas pytam Babci, czy czegoś potrzebuje i zwykle prosi mnie o herbatę. Przynoszę ją z kuchni.
Babcia nie umie posługiwać się komputerem, więc puszczam jej filmy z Internetu. Czasami pokazuję Babci albumy ze zdjęciami, żeby mogła zobaczyć, jak wyglądają nasze wakacje lub ferie zimowe. Jak wspominałem, Babcia czyta książki. Przeczytała wszystkie, które mamy w domu! Jeździmy więc z mamą do biblioteki w Legionowie – do „Poczytalni”, gdzie wypożyczam dla niej książki. Pewnie wydaje Wam się, że to proste tak pomagać. Ale kiedy robisz coś bardzo przyjemnego, na przykład oglądasz Batmana i Babcia potrzebuje czegoś, muszę przerwać przyjemność i pomóc Babci. Albo szybko wrócić ze szkoły, bo Babcia na mnie czeka. Na początku było trudno, ale potem się przyzwyczaiłem i teraz jest to dla mnie oczywistość. W ten sposób zmieniam przecież świat Babci na lepsze."
Dziękujemy naszym partnerom: Ambasadzie Węgier, Stowarzyszeniu NIGDY WIĘCEJ i Wydawnictwu Znak. P. Justynie Sucheckiej dzękujemy za udział w obradach jury.
